«برگزاری جشنواره‎های شعر در شناسایی و معرفی شاعران جوان موثر است»

سطح کیفی اشعاری که به این جشنواره ارسال شدند چگونه بود؟

در این جشنواره ما از کار بسیار بسیار ضعیف با ایرادهای فنی بسیار تا کار متوسط و قابل قبول و همچنین مجموعه‎ای کار خوب که کارهای استخوان دار و محکمی بودند دریافت کردیم.

در میان کارهای خوبی هم که ارسال شده بود آثاری با رویکردهای مختلف در ادامه شعر سنتی ما بود. یعنی اشعاری که در ادامه سنت دیرینه ادبیات ما سروده شده بودند. من در بخش آزاد قصاید خیلی خوب خواندم. در بخش ویژه هم یک اثر دارای این خصوصیت بود. از طرفی در میان کارهایی هم که ادامه اشعار «نو هندی» خوانده می‎شوند و روی پرورش مضمون تمرکز دارند و اغلب هم دارای قالب غزل هستند کارهای نسبتا خوبی خواندم.

در برخی از آثار هم شاعر تلاش کرده بود تا حدودی از معیارهای سنتی شعر کلاسیک فاصله بگیرد. همچنین شاهد تبلور  مجموعه‎ای از  تجربه‎هایی که در شعر کلاسیک امروز وجود دارد بودم، که در برخی موارد کارهای بسیار موفقی بودند.

من سابقه داوری چندانی ندارم اما کارم آموزش است و کارگاه‎های مجازی و حضوری برگزار می‎کنم و با نسل نویی که شعر کلاسیک کار می‎کنند بسیار دمخور هستم. می‎توانم بگویم اشعاری که به این جشنواره ارسال شده بودند بسیار بسیار قابل قبول بودند.

در صورتی که در دوره‎های پیشین جشنواره به عنوان داور حضور داشتید آیا تغییر خاصی را در کیفیت اشعار ارسالی مشاهده کردید؟

من در دوره‎های پیشین جشنواره شعر نیاوران داوری نکرده‎ام و نمی‎توانم در مورد چند و چون و چگونگی داوری در دوره‎های قبلی و همچنین کیفیت آثار صحبت کنم.

به نظر شما اشعاری که به این جشنواره ارسال شدند تا چد شعر امروز را نمایندگی می‎کنند؟

از آنجا که شعرها در ژانرها و با رویکردهای نظری متفاوت به جشنواره ارسال شد به باور من تکثر نظری مطلوبی داشتند. یعنی می‎توان گفت از تمامی پیروان جریان‎های خاص شعری در بخش شعر کلاسیک نماینده وجود داشت. همچنین به دلیل اینکه تعداد آثاری که به جشنواره ارسال شد زیاد بود کلیت شعر کلاسیک امروز در این جشنواره نمایندگان خوبی داشت. من شخصا راضی بودم.  با وجود اینکه حجم و تعداد آثار بسیار زیاد بود اما تعداد کارهای متوسط و خوبی که برای داوری به جشنواره ارسال شد رضایت مرا جلب کرد.

برگزاری جشنواره‎هایی همچون جشنواره شعر نیاوران تا چه حد می‎تواند در پیشرفت شعر امروز موثر باشد؟

به هرحال ما شاعران جوان و مستعد زیاد داریم. باید تدبیری اتخاذ شود تا آثار این جوانان معرفی شود. برگزاری این جشنواره‎ها اگر در هر دوره به نیکی انجام شود می‎تواند در معرفی شاعران جوان موثر باشد. به ویژه  سیستم داوری آثار در جشنواره شعر نیاوران بسیار مناسب بود به این ترتیب که  داوران بخش‎های مختلف جشنواره  بدون این که با هم  ارتباطی داشته باشند هر یک به تنهایی و به صورت جداگانه داوری را انجام دادند. به این معنی که هر یک از ما  بر اساس سلیقه شعری و دانش ادبی خود اشعار را امتیاز دهی کردیم و در نهایت نفرات برتر انتخاب شدند. 

به عنوان یک شاعر پیشکسوت برای اینکه شعر به جایگاه واقعی خود دست یابد انجام چه اقداماتی را موثر می‎دانید؟

 به باور من برای اینکه شعر امروز ما جایگاه استخوان‎مند خود را باز یابد اقدامات مختلفی می‎توان انجام داد. یکی از این اقدامات برگزاری جشنواره‎های شعر با موضوع آزاد است. برگزاری این دست جشنواره‎ها برای دوستانی که نوشتن را آغاز کرده‎اند، می‎تواند بسیار کمک کننده باشد. همان گونه که پیشتر هم اشاره کردم نوع داوری هم برای انتخاب برگزیدگان بسیار قابل قبول بود. چون داوری بدون حب و بغض و قصد و غرض بود که این امر می‎تواند در معرفی شاعران جوانی که کار فرستادند خیلی تاثیر مثبت داشته باشد.

 دومین اقدام به دوستانی برمی‎گردد که مشغول فعالیت در بخش مدیریت فرهنگی این سرزمین هستند. این دوستان باید اقداماتی انجام دهند تا ادبیات فاخر شناسایی شود. در این زمینه رویکردهای نظری باید جدی‎تر دیده شوند. بیش از این که ذوق و سلیقه افراد در قضاوت و نقد آثار دخیل باشد کسانی که به گونه‎ای دستی در آتش آموزش یا مدیریت در عرصه فرهنگ و ادبیات دارند باید آشنایی بیشتری با علوم بلاغیه و سنتی و همچنین نظریه‎های ادبی داشته باشند تا بتوانند این وجوه را به شاعران جوان‎تر آموزش بدهند.

در انتهای گفت و گو توصیه شما به جوانانی که می‎خواهند در عرصه شاعری گام بردارند چیست؟

 توصیه من به شاعران جوان مطالعه شاهکارهای ادبی، تمرین و ممارست و سیاه مشق و ... است. در کنار همه اینها آموختن مسائل مطرح در حوزه دانش ادبی از جمله علوم بلاغی و نظریه‎های به روز به جوانان شاعر کمک بسیاری می‎کند. اما به نظر من بیشتر از همه خود مطالعه آثار فاخر از قدما و شاعران معاصر و همچنین ادبیات جهان می‎تواند به شاعران جوان کمک کند تا بهتر بنویسند.